Reclams de Papèr

Un còp arribat, lo Brandon qu'aparquè l'escóter sus la placeta deu Borg Major e que'n branquè la prisa au cargader electric. Ua bona partida de la carga de l'engibana que s'èra esvanida en pujar la còsta de Morlans ! En traversant la carrèra, que crotzè peu dusau còp la camera de videosusvelhança. La navèra municipalitat que n'avè instalat un detzenat per la comuna en responsa a ua demanda sociau de las hòrtas. Adara, lo brave monde morlanés que podè dromir en patz... Au numerò 12, que premè suu boton de l'interfone entà aperar lo son amic. Enzo que'u hasó entrar. L'apartament qu'èra petit. Dens la sala principau que servíva d'entrada de sala de minjar e de crampa, un ecran fixat au mur que retransmitíva ua cadena d'informacion en contunh. Lo son qu'èra estupat mes que s'i podè véder los imatges deu sénher Macron hestejar lo son 82au aniversari e, ad aqueste parat, balhar la soa expertisa d'ancian governaire sus l'anar deus ahars europèus. Un còp entrat, Bradon qu'avisè quauquarren qu'arrosegava sus la taula e que demandè au son amic :

- C'est quoi c'truc ?

- Sais pas, ce responó Enzo, j'l'ai trouvé ça dans les affaires de mon grand-père quand on a vidé sa maison...

L'objecte, de fòrma rectangulara, qu'èra petit e que semblava pro leugèr. Brandon que'u se gahè tau manipular. Que s'obrí en amuishant huelhas de papèr estacadas las uas a las autas. Que s'i podè léger textes sus las duas caras de cada huelha.

- J'comprends pas, ce digó Enzo, le text' y bouge pas et ça s'éclair' pas...

- J'crois qu'c'est un livre, ce hasó Brandon. On m'en parlait quand j'étais p'tit.

- Un livre ?

- Ouais, un livre, ce digó lo Brandon, paraît qu'ça racontait des histoir'.

- J'sais pas moi, j'comprends pas c'qui a écrit, ce responó Enzo en tot virar las paginas...

- Ça doit êt' du latin, ce hasó Brandon qui avè seguit l'escòla mei de temps que lo son amic e qui avè entenut a parlar de lengas ditas "mortas".

- Du latin ?

- Ouais, la langue d'intellos qu'on parl' plus... Laiss' tomber...

 

Lo Brandon que getè lo libe sus la taula. Sus la cobèrta que s'i podè léger:

 

Rogèr LAPASSADA

SONQUE  UN ARRÍDER AMISTÓS

SOVENIRS E CONDES