Imaginar

Cercaval

Avèm l’olha negra (lo carbon), blanca (la nèu), blava (l’aiga), verda (los vegetals), roja (la geotermia*), incolòra (lo vent), d’òr (lo solelh) e tanben... grisa (los vièlhs !). Benlèu ne poiriam apondre una autra ?

Que, fins ara, i a un domeni de recèrca qu’aviá escapat, o que los cercaires avián malaürosament desbrembat. Pecat ! qu’es un quicòm de plan interessant, una causa incredibla que s’amerita d’èsser mai coneguda.

Vòli parlar de l’estudi dels sòmis. Òc, avètz plan legit : los sòmis, los pantaisses, los raives.

Un còp èra, lo mond portavan aquí dessús un agach puslèu negatiu. S’ausissiá sovent :

- Son pas los pescalunas que nos van aprene quicòm.

Mas se cal mesfisar. Justament, dins una experiéncia recenta, de sabents descobriguèron qu’un òme que patíssiá de la malautiá de Parkinson e que se podiá pas brica bolegar, dins lo sòmi se remenava de totes los caires, coma aguèsse pas cap de problèma. Aquò pausa question, non ?

Tanben, d’autres scientifics se mainèron d’una causa plan estranha : de personas qu’avián pas capitat de trobar la solucion d’un problèma complicat, o avián resolgut mentre que dormissián...

E coma ne sèm pas qu’a la debuta de las investigacions, se pòt rasonablament esperar que d’autras tròbas aitant interessantas seràn lèu descobèrtas.

Los saunejaires, los somiassejaires, los pensatius, los pantassaires, los esportius del comprenòri, los qu’an lo desir tibat cap a las tèrras sideralas o al país de l’estela perduda seràn ara cobejats. Acabat lo mesprés pels castèls sus la luna e autras quimèras descabestradas.

Solide, calrà susvelhar la qualitat dels sòmis estudiats e defugir las marridas cachavièlhas contra-productivas.

Demòra pas qu’a causir la color d’aquela riquesa : per qué pas violeta ?

Podrem alara far nòstre l’eslogan de la joinessa d’un còp èra :

« L’imaginacion al poder ! »

*D’autres dison lo vin