-  Mamà, as vistas las instruccions de la Societat Natura & Demografia per las H 25 ? De qué ne’n pensas ?

-   Se los òmes se fan pas cagar amb aquelas H 25 !

-   E per nosautras, qué i a sul mercat ?

-   Los M 007.

-   M de Marits o de Mascles ?

-   Sabi pas tròp. Cal agachar lo catalòg.

-   Bon. Agacha : Modèl M 007. Vaquí un que me poiriá interessar. Bèl, maurèl, fisic del Ken de la Barbie. Waoouh !

-   Bèl, bèl e pèc a l’encòp. Daissa tombar.

-   E aquel ? 1m80, esportiu.

-   « 1 m 80, de bicèps plen los braces. ». Aquò sonque dins los sòmis de tas nuèits blancas, pichona.

-   E ben, lo contrari. Pichon, magre,… ric !

-   Mamà, soi pas polit. Cossí m’as fait ? T’anutjaràs  sulpic. Te va confondre amb sa maire.

-   Alara, qu’un modèl causir ?

-   Escota, ma filha. I’a pas res de melhor, en luòc d’aquela maquinas, qu’un òme vertadièr que te desira e t’aima e que desiras e aimas. Mentre que traparetz las passejadas simplas tròp cortetas, mentre que poiretz pas demorar l’un prèp de l’autre sens vos tocar los dets, mentre que poiretz pas far de bicicleta sens vos téner las mans al risc de vos espatarar e qu’auretz enveja de vos sonar tre que vos quitatz, mentre que las causas las pus ordinarias vos semblan lo summum de las aventuras, aquò’s lo melhor de la vida.

 E quand tot aquò s’arresta, te demandas : «  Aquel mossur al prèp del qual dormissi, per qué diantre, m’agradèt ? », cambia. Per que sabes, ma filha, aquela intensitat es pas eternela.

Mas a cada còp, a cada còp, es totjorn lo primièr còp. E aquò es la vida vertadièra.